Soltan dous exemplares de píllara das dunas en Barreiros para impulsar a súa recuperación
Técnicos da Xunta de Galicia e da Universidade de Santiago de Compostela liberaron dous exemplares de píllara das dunas na praia de Altar, en Barreiros (Lugo), o último lugar no que se constatou a súa presenza de forma natural antes de desaparecer da costa lucense hai oito anos. O acto contou coa participación do delegado territorial da Xunta en Lugo, Javier Arias, e forma parte do plan de conservación da especie que está a desenvolver a Consellería de Medio Ambiente e Cambio Climático para recuperar esta ave, catalogada como vulnerable no Catálogo Galego de Especies Ameazadas.
Esta liberación súmase a outra realizada en agosto, cando se soltaron dous exemplares máis na mesma localización. Os exemplares liberados foron criados en catividade no Centro de recuperación de fauna silvestre da Xunta de Galicia, en Oleiros (A Coruña), a partir de ovos recollidos na natureza. O plan de conservación na costa de Ferrolterra está dando resultados positivos, co asentamento dalgúns individuos na zona.
No caso da provincia de Lugo, o proxecto está sendo levado a cabo polo Servizo de Patrimonio Natural, en colaboración co profesor Jesús Domínguez e a técnica María Vidal, do departamento de Zooloxía da Universidade de Santiago de Compostela. Os ovos son recollidos durante a primavera, incubados no centro de recuperación, e as crías pasan algo máis dun mes antes de ser liberadas. A esperanza de vida media da píllara das dunas é de 3 a 4 anos, e comeza a súa etapa reprodutiva ao redor do primeiro ano de vida.
Características da píllara das dunas
A píllara das dunas (Charadrius alexandrinus L.) é unha pequena ave limícola, cun tamaño que varía entre os 150 e os 175 milímetros de lonxitude. A poboación española desta especie atópase principalmente na costa mediterránea e en Andalucía, mentres que a súa presenza na costa cántabro-atlántica do norte diminuíu significativamente, quedando apenas nalgunhas zonas de Galicia.
En Galicia, a píllara nidifica en praias non urbanizadas, con cordóns dunares e vexetación dispersa, durante os meses de marzo a xullo. No inverno, entre setembro e febreiro, a súa distribución amplíase a áreas de intermareal lamacento-areoso e mesmo a praias urbanas.
As principais ameazas para a píllara das dunas inclúen a predación por parte doutros animais e a destrución e alteración dos seus hábitats debido á acción humana, como a construción nas zonas costeiras, o tráfico de vehículos ou a limpeza mecanizada dos areais. Ademais, tamén se enfronta a ameazas naturais, como a subida do nivel do mar, que afecta as zonas onde habita.