Nun lugar de Francia...
Por Rebeca Maseda
Oíches falar da Costa Azul? Se non o fixeches, é hora de deixar de vivir na caverna! Este anaquiño de paraíso onde o sol brilla con tanta intensidade que ata o mar parece estar a tomalo, é unha xoia da Ribeira Francesa. E non só é un destino turístico calquera, é onde a maxia acontece: desde pintores famosos ata aristócratas con gravata branca e iates que parecen sacados dunha película de James Bond.
A historia da Costa Azul, ou “Côte d’Azur” como lle gusta chamarse en francés, comeza no século XVIII, cando a aristocracia británica decidiu abandonar as frías illas para pasar o inverno nun lugar máis solleiro. Si, os ingleses sempre marcando tendencia. Anos máis tarde, o escritor Stephen Liégeard, un adiantado ao seu tempo, decidiu poñerlle un nome máis glamouroso á rexión, e voilà: así nace a Costa Azul en 1887. Pero a fama desta zona non vén só do seu clima perfecto, non, non. Ao longo dos séculos XIX e XX, artistas como Chagall, Picasso e Matisse, entre outros, namoráronse da súa luz e paisaxes e convertérona na súa musa. Chagall desbordou cores nas paredes de Saint Paul-de-Vence, Picasso pintou a vida mariña de Antibes, mentres que Renoir se apousentou en Cagnes-sur-Mer, deixando atrás unha casa convertida en museo. En fin, que se os artistas a elixen, é por algo.
A Costa Azul foi durante moito tempo refuxio de famosos. Cannes, Niza, Antibes… son nomes que resoan como os destinos de elite da jet-set. Pero se tivésemos que elixir o lugar máis emblemático, sen dúbida Saint-Tropez levaríase o premio. A década de 1950 foi testemuña de como Brigitte Bardot, en todo o seu esplendor, cambiou as regras do xogo coas escenas de praia de “E Deus creou á muller” (nome moi acaído, por certo). A mítica actriz converteu a Saint-Tropez no destino por excelencia para todos aqueles que querían ser vistos na praia cun glamour inigualable. Se algunha vez te deixas caer por este recuncho do mundo, asegúrate de pasar polo Vieux Port, este lugar ten máis historia que moitos museos.
Durante a Segunda Guerra Mundial foi destruído e logo reconstruído, pero hoxe é o fogar de iates luxosos que conviven cos barcos de pesca artesanal. Quen di que non se pode ter o mellor de ámbolos mundos? Se es madrugador ou noctámbulo, non te perdas unha boa cunca de café no Sénequier, un bar tradicional onde a xente pasa máis tempo nas terrazas que nas súas casas. Se prefires un ambiente máis pintoresco e tranquilo, vai dar unha voltiña polo antigo barrio de pescadores de La Ponche. O bulicio aquí é tan contaxioso como a risa dun neno cun xeado en man. Os días de mercado, martes e sábados, o aire énchese de cheiros deliciosos: desde olivas ata queixo de cabra. É un festín para os sentidos! E se o teu é a arte, prepárate para unha dose de cultura. A capela de l’Annonciade, un edificio do século XVI que agora alberga un museo de arte moderna con obras de vangardistas como Henri Matisse, Paul Signac e outros artistas que contribuíron a facer da Costa Azul un lugar icónico.
Saint-Tropez é o punto de partida ideal para explorar a rexión, especialmente entre outono e primavera, cando a calor non aperta demasiado e as multitudes se dispersan. Se che apetece unha excursión, non te perdas os cantís máis altos de Francia, situados entre Marsella e Cassis. A senda que conecta estes cantís deixarache sen alento, tanto pola súa beleza como polo seu carácter salvaxe. Ah, e se es fan das historias de escritores soados, Winston Churchill aprendeu a pintar nesta zona, e Virginia Woolf e a súa irmá Vanessa Bell considerábana o seu propio Bloomsbury Mediterráneo.
Non dubides, fai as maletas, compra un par de lentes de sol e vai desfrutar da maxia desta fermosísima rexión. Desde a súa arte ata as súas praias, este lugar ten un “nonseique” indescritible: glamour, historia, cultura e un toque de sol que non atoparás en ningún outro lugar do mundo.